Παγκόσμια Ημέρα Θυρεοειδούς

H 25η Μαΐου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Θυρεοειδούς (World Thyroid Day), με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των διαταραχών του θυρεοειδούς.

Θυρεοειδίτιδες: Μορφές φλεγμονής του θυρεοειδούς αδένα

Με τον όρο θυρεοειδίτιδα αναφερόμαστε σε μια ευρεία ομάδα διαταραχών που χαρακτηρίζονται από κάποια μορφή φλεγμονής του θυρεοειδούς αδένα. Οι θυρεοειδίτιδες καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα που περιλαμβάνει από καταστάσεις που προκαλούν οξεία πάθηση και κακουχία με δριμύ άλγος στον θυρεοειδή αδένα (οξεία και υποξεία θυρεοειδίτιδα (De Quervain) έως καταστάσεις όπου δεν υπάρχει καμία εμφανής κλινική φλεγμονή και η πάθηση φανερώνεται πρώτιστα από τη δυσλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα ή τη βρογχοκήλη (χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα (Hashimoto) καθώς και τη σκλήρυνση του αδένα (θυρεοειδίτιδα Riedel).

Οι πιο συχνές μορφές θυρεοειδίτιδας είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto και η υποξεία θυρεοειδίτιδα (De Quervain). Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι η πιο συχνή αιτία υποθυρεοειδισμού (υπολειτουργία του θυρεοειδή αδένα), είναι αυτοάνοση νόσος όπου επέρχεται καταστροφή του θυρεοειδικού ιστού. Η επίπτωσή της αυξάνεται με την πάροδο της ηλικίας και είναι 7 φορές πιο συχνή στις γυναίκες από ότι στους άνδρες. Μπορεί να εμφανισθεί ως ανώδυνη διόγκωση του θυρεοειδούς – βρογχοκήλη ή ως ατροφία του αδένα. Σχεδόν όλοι οι ασθενείς έχουν στον ορό τους υψηλές συγκεντρώσεις αντισωμάτων κατά ενός, η περισσοτέρων θυρεοειδικών αντιγόνων. Επί παρουσίας βρογχοκήλης ή υποθυρεοειδισμού χορηγείται θεραπεία με θυροξίνη (θυρεοειδική ορμόνη).

Το κλασικό πρότυπο των αλλαγών στη θυρεοειδική λειτουργία στους ασθενείς με υποξεία θυρεοειδίτιδα είναι υπερθυρεοειδισμός (υπερλειτουργία του θυρεοειδή), που ακολουθείται από υποθυρεοειδισμό και έπειτα αποκατάσταση. Σπάνια ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να είναι μόνιμος. Κάθε στάδιο διαρκεί 2-6 εβδομάδες. Στο πρώτο στάδιο της νόσου παρατηρείται επώδυνη διόγκωση του αδένα. Το άλγος αντανακλά στην πλάγια τραχηλική χώρα, τα αυτιά και τη σιαγόνα. Συνήθως, υπάρχει άλγος κατά την κατάποση. Τα τοπικά φαινόμενα συνοδεύονται από γενικά συμπτώματα όπως πυρετός, ρίγη, μυαλγίες, κακουχία. Η νόσος είναι αυτοπεριοριζόμενη, αλλά τα έντονα τοπικά και γενικά συμπτώματα αναγκάζουν τον ασθενή να αναζητήσει ιατρική βοήθεια. Η θεραπεία είναι συμπτωματική, απλά αντιφλεγμονώδη ή κορτιζόνη για μικρό χρονικό διάστημα ανάλογα με την ένταση των συμπτωμάτων.

Σχετικά άρθρα:

Υπέρταση – Ας μιλήσουμε δυνατά για τη «σιωπηλή νόσο»

«Κάθε στιγμή μετράει» για την υγεία μας