Από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των ανθρώπων: Η εμπειρία των διασωστών μας στις πληγείσες περιοχές από την κακοκαιρία Daniel

«Την Παρασκευή 9/9, στις 10:00, ενημερωθήκαμε ότι ο όμιλός μας θα έστελνε ένα ασθενοφόρο στην Καρδίτσα για να συνδράμουμε τους ασφαλισμένους μας αλλά και γενικότερα τους ανθρώπους που θα μας ζητήσουν βοήθεια. Μέσα σε δύο ώρες βρισκόμασταν ήδη καθ’ οδόν, έχοντας οργανώσει την αποστολή, τον εξοπλισμό, τα υλικά και τη  διαμονή για τα 2 μέλη του πληρώματος.

Φτάσαμε στο σημείο επιχειρήσεων, στο ελικοδρόμιο του γηπέδου Αστέρα Καρδίτσας - εκεί όπου έφταναν τα ελικόπτερα μετά τις εκκενώσεις των αποκλεισμένων χωριών. Κάθε ελικόπτερο μετέφερε από 20 ως 10 ανθρώπους που, λίγες στιγμές νωρίτερα, είτε περίμεναν στις στέγες των σπιτιών τους, ή σε σημεία μαζικότερης συγκέντρωσης, όπως στην εκκλησία.

Κανείς μας δεν είχε βρεθεί πιο πριν σε ανάλογες καταστάσεις μαζικών καταστροφών. Ωστόσο γνωρίζαμε και αναμέναμε ότι θα συναντήσουμε κάθε είδους περιστατικό, από μία κρίση πανικού μέχρι ένα έμφραγμα ή καρδιακή προσβολή λόγω του στρες. Πράγματι, τέτοιες καταστάσεις αντιμετωπίσαμε, συν αρρύθμιστους ασθενείς λόγω της πολύωρης παραμονής τους χωρίς φάρμακα, πνευμονολογικά περιστατικά και αναπνευστικά προβλήματα. Στο σημείο κατέφθαναν άνθρωποι όλων των φύλων και ηλικιών, αλλά κυρίως ηλικίας 60 με 80 ετών. Ανάμεσά τους άτομα με κινητικά προβλήματα – και παιδιά.

Την Παρασκευή, η Interamerican είχε αποστείλει 1 ασθενοφόρο με πλήρωμα 2 ανθρώπων και τα ασθενοφόρα του ΕΣΥ αριθμούσαν τα 2. Το Σάββατο, έσπευσε στην περιοχή και 2^ο ασθενοφόρο της Interamerican, καθώς το απόγευμα της προηγούμενης ημέρας συνειδητοποιήσαμε το μεγάλο πλήθος των ανθρώπων που χρειάζονταν βοήθεια. Μέσα σε λίγες ώρες, οργανώσαμε τη δεύτερη αποστολή και έτσι το Σάββατο επιχειρούσαν στην Καρδίτσα 2 δικά μας ασθενοφόρα με 4 διασώστες και 2 ασθενοφόρα του ΕΣΥ. Έχοντας πείσει για την επιχειρησιακή μας ικανότητα, την Κυριακή αποχώρησε το 2^ο ασθενοφόρο του ΕΣΥ, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα καθιερωμένα περιστατικά της περιοχής της Καρδίτσας.

Κάθε μέρα εργαζόμασταν αδιάκοπα για 13 ώρες. Από την Παρασκευή ως την Κυριακή, από τις 9:00 ως τις 20:00, προσγειώθηκαν στο ελικοδρόμιο 700 άτομα. Οι συνθήκες ήταν έντονες. Υπήρχαν άνθρωποι που έκλαιγαν ή ούρλιαζαν, άνθρωποι που είχαν χάσει τα παπούτσια τους, μία μητέρα που έψαχνε το παιδί της. Μετά τις 20:00, καθήκον μας ήταν η απολύμανση των ασθενοφόρων. Παρά την κούραση, η συγκεκριμένη εργασία, λόγω της ησυχίας εκείνη πλέον την ώρα, λειτουργούσε αποφορτιστικά για εμάς. Προσφέραμε τις υπηρεσίες μας στον ήλιο. Είχαμε άφθονο νερό, καθώς εθελοντές μοίραζαν μπουκαλάκια. Λόγω των συνθηκών δεν σκεφτόμασταν το φαγητό και πραγματοποιούσαμε ένα δείπνο την ημέρα.   

Ο συντονισμός του έργου ήταν πολύ καλός: Στο σημείο επιχειρήσεων τα ελικόπτερα προσγειώνονταν μπροστά μας. Τα μέλη της Ομάδας Διάσωσης Καρδίτσας και οι πυροσβέστες αποβίβαζαν τους ανθρώπους. Η αστυνομία έκανε την πρώτη καταγραφή στοιχείων – το ονοματεπώνυμο των ανθρώπων και το χωριό προέλευσής τους. Εν συνεχεία ο γιατρός του ΕΣΥ έκανε την πρώτη διάγνωση. Όσοι χρειάζονταν τις πρώτες βοήθειες, τις λάμβαναν επί τόπου. Ταυτόχρονα τους παραλαμβάναμε εμείς για να συνεχίσουμε την παροχή πρώτων βοηθειών στην διαδρομή ως το νοσοκομείο, όπου τους πηγαίναμε ΤΕΠ. Πέρα από τις πρώτες βοήθειες και τη διακομιδή, οι άνθρωποι της Interamerican αναλάβαμε τη μεταφορά των ασθενών που έπαιρναν εξιτήριο από το νοσοκομείο της Καρδίτσας, σε άλλες δομές, όπως γηροκομεία, όταν αυτό ήταν απαραίτητο.

Η διατήρηση της ψυχραιμίας και η ψυχολογική υποστήριξη του ασθενούς είναι το άλλο «μισό» της δουλειάς μας, που μάλιστα διακρίνει τον πολύ καλό, από τον καλό συνάδελφο στο αντικείμενό μας: δεν επιτρέπεται να περάσουμε την αντίληψη και τον συναισθηματισμό μας στον άνθρωπο που διακομίζουμε. Πρέπει να  προσεγγίζουμε τον κάθε έναν με ελπιδοφόρο και ψύχραιμο τρόπο, για να τον ενθαρρύνουμε να μείνει μαζί μας ή/ και να αναρρώσει καλύτερα. Επιπλέον, καθώς δεν γνωρίζουμε τον κόσμο που συναντάμε και το ιατρικό τους ιστορικό, πρέπει να βεβαιωθούμε για την ορθότητα των όσων μας αναφέρουν. Έχουν σώας τας φρένας; Ποια περιστατικά πρέπει να εξυπηρετηθούν πρώτα και πώς; - Είθισται τη μεγαλύτερη ανάγκη να έχει ο άνθρωπος που δυσκολεύεται να μιλήσει ή έχει πολλές και επιπόλαιες αναπνοές. Στην Interamerican εκπαιδευόμαστε τόσο για τα ποικίλα υγειονομικά πρωτόκολλα διαφορετικών παθήσεων και σε κάθε στάδιο της παροχής βοήθειας του ασθενούς, αλλά και στη διαχείριση ασθενών. Πιστεύουμε στην καλλιέργεια μίας κουλτούρας ενσυναίσθησης.

Από όλη την εμπειρία αξίζει να αναφέρω την εξαιρετική οργάνωση της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης αλλά και το υψηλού επιπέδου έργο του ιατρού του ΕΣΥ που πραγματοποιούσε την πρώτη διάγνωση. Χάρη στην εμπειρία του, το νοσοκομείο της Καρδίτσας μπόρεσε να ανταπεξέλθει στον όγκο των εργασιών, ενώ οι ασθενείς που διακομίσθηκαν στα Επείγοντα χρειάστηκε πράγματι να παραμείνουν, για τουλάχιστον μία ημέρα. Ειδικά θέλω να ευχαριστήσω το πλήρωμα των ασθενοφόρων, Κώστα Αντωνίου, Παναγιώτη Παπαδόπουλο και Γιώργο Δόση».

Η κουλτούρα της ενσυναίσθησης χαρακτήρίζει καθέναν από τους ανθρώπους μας στην Interamerican. Διαβάστε περισσότερα:

• Οι εθελοντές μας μοιράζονται συναισθήματα και εμπειρίες, μεταφέροντας σε όλους το μήνυμα της συμμετοχής και της αλληλεγγύης.
• Οι ασφαλιστικοί μας σύμβουλοι, μέλη των τοπικών κοινωνιών στις πληγείσες περιοχές, δίνουν μία εικόνα από την καθημερινότητά τους.